De magische grens van 7000 punten was mogelijk voor het nieuwe Amerikaanse talent Anna Hall, maar ondanks haar fantastische tijd van 2.02.97 op de afsluitende 800 meter kwam ze 12 punten tekort. Als ze nu bij het verspringen eens niet driemaal voor de balk had afgezet! Maar ja, die wisselende windsterkte – die trouwens meer atleten parten speelde, zoals haar landgenote Taliyah Brooks, die de verste sprongen had maar driemaal ongeldig: weg mooi eindresultaat!

En wat te denken van de Zwitser Simon Ehammer die vorig jaar zichzelf en de hele tribune uit zijn dak liet gaan met zijn fantastische wereldrecord binnen de tienkamp van 8.45 meter. Waarmee hij in één klap zijn eigen record van 8.30 met 15 cm. verbeterde. Zoals eens Jesse Owens het wereldrecord met 15 cm. verbeterde tot 8.13. Een record dat zo scherp stond dat het 25 jaar standhield. Hij vestigde dit op 25 mei 1935; en brak diezelfde namiddag wereldrecords op de 100 yards, 220 yards en 220 yards horden!).  

En wat deed Ehammer dit jaar? Zijn sprongen waren ver over de 8 meter maar… ook hij sprong driemaal ongeldig en dus: geen punten. Regelmatig zag je trouwens atleten de opgenomen afzet terugkijken en met duim en wijsvinger aangeven dat het om 1 mm. ging.

Onwillekeurig moest ik denken aan voorstellen die je wel eens tegenkomt om bij het verspringen i.p.v. een afzetbalk een afzetvak in te voeren, waarbij vanaf de afzet gemeten wordt, zodat je exact de gesprongen afstand meet.

Ik weet dat de spanning ‘geldig of ongeldig’ – vooral voor het publiek –ook zijn charme heeft, maar persoonlijk vind ik dat voor de atleten de voordelen veruit opwegen tegen de nadelen.

Maar benadelen we bij vergelijkingen met het verleden dan niet de atleten die van een balk moesten afzetten? Mij lijkt dat verwaarloosbaar, zeker als je kijkt naar eerdere veranderingen die voordeel opleverden voor de atleten, zoals bijvoorbeeld bij polsstokhoogspringen. Daar heeft men er door de invoering van de glasfiberstok zelfs een nieuw atletiekonderdeel van gemaakt, vergelijkbaar met hoogspringen met sprinkplank. De opmerking van een trainer: ‘Je moet de stok zijn werk laten doen’, spreekt boekdelen, evenals het verschil tussen het Nederlands record eind jaren vijftig en nu: bijna 2 meter! Overigens had Ad Paulen – toen voorzitter van de I.A.A.F. – later wel spijt van het toestaan van de glasfiberstok, maar ik vermoed dat van het invoeren van een afzetvak bij het verspringen niemand echt spijt zal krijgen.

Ik realiseer me dat je op andere onderdelen van de meerkamp ook drie ongeldige pogingen kunt hebben, maar dan heeft het meestal te maken met een gebrekkige techniek. Bij verspringen is daar geen sprake van: je kunt een volmaakte afzet, vlucht en landing hebben, maar… net ongeldig! Jammer dan!?