door Kees Sluys

Het was een bijzonder schouwspel. Broodmagere Eilish McColgan, dochter van de befaamde Schotse langeafstandsloopster Liz McColgan, die tijdens de 10.000 meter meteen naar de kop ging en op de helft van de wedstrijd al een halve ronde voorsprong had op een groot veld van uitsluitend donkere atletes uit grote landen als Kenia, Uganda en vooral Ethiopië. Ze was op jacht naar een nieuw Brits record, dat nog altijd op naam van Paula Radcliffe staat. De poging strandde maar ze won wel de race, in 30.19.02.

Dat leek een bijzondere prestatie in dit veld van wereldathletes als Letesenbet Gidey, Almaz Ayana en Gudaf Tesgay (die allen al ver onder de 30 minuten hadden gelopen), maar er was een simpele verklaring. Samen met nog twaalf (!) andere Ethiopische atletes streed dit trio om kwalificatie voor het WK in Eugene. Het ging hun dus niet om de tijd maar om de klassering. Dat dit gevecht in Hengelo plaatsvond had natuurlijk alles te maken met de niet geringe reputatie van de FBK Games en Jos Hermens, sinds jaar en dag innig met Ethiopië (Gebreselassie, Bekele enzovoorts) verbonden.

De 10.000 meter, zonder Nederlandse deelname, werd gevolgd door wat om kwart voor zes het grote slotakkoord van het nationale atletiekfeest zou moeten worden: de 400 meter horden met Femke Bol. De luid bejubelde nieuwe ster zegevierde met overmacht, maar kon qua tijd nog niet echt imponeren: 53.95.

Een kleine drie uur eerder was, nadat het Wilhelmus door het stadion had geschald, het hoofdprogramma begonnen. Het deelnemersveld van deze 41ste editie telde de nodige grote namen, die vantevoren even apart werden voorgesteld. Zoals versprinster Malaika Mihambo, 400 meterloopster Lieke Klaver, sprinters Yohan Blake en Churandy Martina, 400 meterloper Liemarvin Bonevacia, 100 meter hordenloopsters Nia Ali en Nadine Visser, Dafne Schippers en Femke Bol. En uiteraard superblikvanger Armand Duplantis.

Laatstgenoemde liet ook nu weer, in het door de nodige slagregens geteisterde en door 10.000 toeschouwers bezochte evenement, zijn klasse zien: 6.01 zonder enig probleem. Onze Menno Vloon is nog niet zo constant. Na 5.30 faalde hij drie maal op 5.50. Rutger Koppelaar deed het met 5.70 goed.

Vreugde bij kogelstootster Jessica Schilder die met een mooi Nederlands record van 19.17 meter op de vierde plaats eindigde. Klapstuk bij de werpnummers was het speerwerpen bij de mannen waar een werkelijk imposant veld gereed stond. Anderson Peters, de wereldkampioen uit Grenada, imponeerde na een eerste 88.70 worp met een super 90.75 meter. Ook Keshorn Walcott uit Trinidad, olympisch kampioen van 2012, liet met 89.07 zien dat hij nog veel in zijn mars heeft. Daarbij stak de 74.91 van de Nederlandse recordhouder Thomas van Ophem toch wat magertjes af.

Nadine Visser (12.95) kon, net als Zoë Sedney, nog niet imponeren op de 100 meter horden. Goed voor de dag kwam wel Lieke Klaver op de 400 meter (als altijd furieus van start) met een tweede plaats in 51.34, en ook Eveline Saalbergs 51.80 mocht er zijn. Nederlands ‘zilveren’ mannen deden het daarentegen nog niet geweldig: Bonevacia 46.11, Isayah Boers 46.69, Jochem Dobber 47.16 en Terrence Agard 47.21 achter de winnaar uit de VS Vernon Norwood in 45.28. Maar goed, het WK in Eugene staat nog niet meteen voor de deur.

Overigens liet de Jamaicaanse winnaar (ooit bijna evenknie van Usain Bolt) interviewer-na-de-finish Dolf Jansen, gestoken in grijs kostuum en rode sportschoenen, weten dat ook dit seizoen weer ‘alles mogelijk is’.

Wisseling van de NOS-wacht

Natuurlijk was ook de NOS bij het enige grote internationale atletiektreffen van Nederland weer present. Zoals altijd met commentaar van Léon Haan bij de loopnummers en van Stefan Verheij bij de technische nummers. Verheij zal nog actief zijn bij het WK in Eugene, maar dan na 20 jaar met spijt afscheid moeten nemen – vanwege problemen met zijn gezichtsvermogen. Zijn plaats zal worden ingenomen door Joris van den Berg, de commentator die we kennen van wielrennen en shorttrack.

Foto's gemaakt door Mark Ruwaard