door Kees Sluys

Droomgrens voor Kaul; KJT net niet

 Fantastische resultaten voor Nederland

Bij het discuswerpen mochten Braun (pr: 47.33) en De Wolff (pr: 47.51) met de sterke mannen aantreden in groep A. Groep B, met de andere Nederlanders, werd tegelijkertijd en zoals altijd, verwerkt op het bijveld achter het Meeting Café.
Daar scoorde Raap een goede 44.89 en kwam Taam met 43.26 ook redelijk voor de dag.
Spektakel bij groep A in het stadion! Na een eerste ongeldige poging van Victor vloog de discus in diens tweede poging naar 55.81. Luid, luid gejuich voor de donkere atleet uit Grenada. ‘Bijna de beste worp binnen een tienkamp ooit,’ riep de speaker alert. ‘Bijna het record van Bryan Clay verbeterd die in 2005 tot 55.87 meter kwam!’
Wat ging Kaul doen? Na een mislukte afzwaaier in de eerste beurt, vloog de discus in poging twee naar 46.89. De 1.90 lange en 90 kilo zware atleet toonde zich duidelijk zeer ontevreden, en ging vervolgens lang in gesprek met zijn coach, die ook zijn vader is: Michael Kaul.
Intussen wierp Warner 45.68 en kwam Braun in zijn laatste poging tot een prachtige worp van 48.05. Weer een pr! Toch moest hij in het onderlinge duel met zijn landgenoot het onderspit delven. Na 44.56 en een ongeldige worp kwam De Wolff tot een geweldige 48.88 meter.
Kaul ging als een na laatste de ring in voor zijn derde worp.
Bij het WK in Doha had hij 49.20 gegooid. ‘Kan hij naar de 50 meter?’ klonk de speaker. Ja, het kon! Meteen na zijn afworp gingen de handen in de lucht. Nieuw dik pr: 51.13 meter.
Fantastisch. Wat was de jonge Duitser allemaal van plan?
Met dit soort resultaten zat er in principe nog veel méér in dan de voorziene ruime 8800 punten.

Voor de tribune maakten zich even later de vrouwen op om in twee groepen aan het eerste onderdeel van hun tweede dag, het verspringen, te beginnen. Johnson-Thompson legde het veld meteen haar wil op een fraaie 6.77 – even ver als bij haar WK in Doha – en kreeg vervolgens twee maal de rode vlag.
Verrassend goed voor de dag kwam Huntington, de Finse met Britse roots, met een pr van 6.60 bij 0.4 meewind.
Dadic sprong 6.43 evenals Ndama, en Preiner moest zich met 6.28 tevreden stellen.
De Nederlandse atletes presteerden net als gisteren weer naar behoren. Vetter (6.34), Broersen (6.29) en Oosterwegel (6.26) bleven dicht bij elkaar. En konden zich rustig opmaken voor het speerwerpen.

Terwijl de vrouwen hun laatste pogingen in de verspringbak afwerkten, waren de tienkampers al geruime tijd bezig met het inspringen van hun derde onderdeel, polsstokhoog. Zoals altijd had het publiek zich bij het spectaculaire nummer in extra drommen naar de eerste bocht had begeven. In de, zwakkere, groep B werd begonnen op 4.00 meter. Daarin ook Taam, Raap en De Wolff, die respectievelijk op 4.20, 4.40 en 4.20 begonnen.

Braun, met een pr van 5.05, begon in groep A op 4.60 met een foutsprong, maar herstelde zich snel. Na 4.70 en 4.80 in de eerste poging te hebben geklaard begon het serieus te worden. Met nog negen man zat hij in de race, die bij afwezigheid van 5.40-springer Shkurenyov, ditmaal niet naar ongekende hoogten voerde.
Toch leverde het inspannende gevecht fraaie prestaties op. Hoe hij het deed weet hij het waarschijnlijk zelf niet meer, maar in de laatste poging op 5.10 slaagde Braun. Nieuw pr! Sintnicolaas’ record kwam nu wel heel dichtbij.
Achter Uibo, die met 5.30 winnaar werd, scoorden ook Lepage (5.20) Bechmann (5.20), Kaul en Moloney (beiden 5.00) uitstekende resultaten. Warner kwam niet verder dan 4.80.  
Groep B was inmiddels klaar. Taam (4.60), De Wolff (4.70) en Raap (4.80) mochten zeker niet ontevreden zijn. Lindon Victor, kandidaat voor een ereplaats, mocht met zijn bijna ruggelings overmeesterde 4.80 ook niet klagen. In technisch opzicht moet hij nog heel veel schaven.

Groep B bij het speerwerpen van de vrouwen begon om 14.30 uur aan gene zijde van het veld. Vijf kwartier later draafden de betere atletes (daarbij dus ook onze drie Nederlandse minimaal-50 meterwerpsters) op alsook favoriete KJT. De Britse, mogelijk op weg naar de 7000 punten zoals de speaker enthousiast aankondigde, moest het spits afbijten. Een zeer slappe 36.68 in haar eerste beurt. En na een 41.36 volgde nog 42.93. Niet goed, niet slecht.
Zeer goed voor de dag daarentegen kwam onze oranje-brigade. Vetter met 56.88, Broersen met 52.48 en Oosterwegel met 52.09 bleven weliswaar allen onder hun pr, maar leken met deze resultaten definitief op weg naar prachtige totalen. Dadic bleef met 51.80 weinig achter.

De tussenstand, met de 800 meter nog voor de boeg, zag dezelfde klassering als na dag 1, maar met iets meer tekening in de strijd:

1. KJT 5993
2. Vetter 5899
3. Dadic 5822
4. Broersen 5777
5. Oosterwegel 5749
6. Preiner 5715
7. Huntington 5702

De slotafstand werd in twee series gelopen. Toen tegen  16.00 uur de atletes voor de tweede en beslissende reeks klaarstonden, wees de speaker nog eens op de zeer grote mogelijkheid dat KJT hier in Götzis, voor het eerst, de 7000-puntengrens kon slechten. Zij zou dan een tijd van 2.07.16 moeten lopen. Gezien haar pr van 2.07.26 dat ze in Doha had gelopen moest dat mogelijk zijn. ‘Maar eentiende sneller, toi toi toi Katharina!’
Na de eerste bocht ging de Britse er vastbesloten vandoor en nam meters voorsprong. Dadic probeerde haar te volgen, met de snelle Preiner (pr: 2.07.74) vlak daarachter.  
Na 400 meter gingen KJT en Preiner zij aan zij de slotronde in. Dadic had al moeten afhaken en liep kort achter Oosterwegel die begon aan te zetten. Broersen deed dappere pogingen om in de buurt te blijven maar moest vijftien meter toegeven. Vetter, geen grootheid op de 800 meter, was voorzichtig gestart en probeerde een regelmatige race te lopen.   
De rekenmeesters hadden inmiddels vastgesteld dat de oranje-atletes alledrie naar een pr aan het lopen waren. Vetter had bijvoorbeeld aan 2.21.70 genoeg om 6700 punten te scoren. Broersen zou met 2.20.06 op 6600 punten komen, en Oosterwegel, wat een talent, zou voor 6600 punten slechts 2.18.02 hoeven lopen.
Op 700 meter lag KJT nog op kop, maar met nog 80 meter te gaan ging Preiner, onder luid gekrijs van het publiek, er langs en finishte in een geweldige 2.06.88. Voor KJT, die met een paar meter achterstand de finish passeerde. Het hing er om: 7000 punten? Of toch niet? Nee, 2.07.48!
Wel winnares met een prachtig totaal van 6995 punten.
Inmiddels waren de drie oranjevrouwen met de armen omhoog ook over de streep gekomen. En werden vervolgens, op de baan liggend, bedolven onder de fans en coaches. Oosterwegel 2.10.05, Broersen 2.15.67, en Vetter 2.19.58.
Wat een schitterend resultaat voor Nederland. En wat een hoop voor Tokio!

De mannen hadden nog twee onderdelen voor de boeg.
Goede resultaten voor de Nederlanders in de eerste groep bij het speerwerpen: Raap 58.77, Taam 60.06 en De Wolff 62.83. Bechmann werd winnaar met een fraai pr van 64.84 meter.
En toen, tegen 17.15 uur, was groep A aan de beurt. Daarin ook, als eerste, Pieter Braun, die met een slappe 57.74 begon. Nadat Warner buiten de sector had gegooid, werd het stadion door de speaker tot stilte gemaand. Gereed stond Niklas Kaul, verreweg de beste speerwerper onder de tienkampers. De speaker bracht de ‘Wahnsinnswurf’ van Doha (79.05) in herinnering, en vroeg alle ondersteuning voor de Duitser – die mogelijk op het punt stond grootse geschiedenis te schrijven, m.a.w: de 80 meter te passeren.
Doodse stilte bij de aanloop. De afworp.... hmm.... net iets te hoog. Resultaat ‘slechts’ 73.75 meter. Maar nog altijd beter dan Victors overigens zeer goede 71.38 meter.
Kauls tweede poging, nadat Braun een goede 62.88 had laten opmeten. Wederom doodse stilte. De aanloop... de schreeuw van Kaul... het gekrijs van het publiek... de verblufte blikken van collega-atleten.... 82.44 meter!!! Nog meer gekrijs... de speaker: ’82.44 meter, wereldrecord in de tienkamp, gratuliere Niklas... congratulations Niklas....’

De tussenstand:

1. Kaul 8209
2. Victor 8191
3. Lepage 8159
4. Warner 8020
5. Braun 7920
6. Moloney 7879
7. Bechmann 7846
8. Erm 7732
9. Raap 7655
10. Uibo 7644

Nieuwe opgaven voor de rekenmeesters. Kaul zou 4.23.10 moeten lopen om de 9000 puntengrens te breken. Dat moest in principe haalbaar zijn. Maar hoe vermoeid was de Duitser?
Daarachter lagen ook de nodige mogelijkheden voor prachtige scores, onze landgenoten inbegrepen. Het Nederlands record kon Braun eigenlijk niet meer ontgaan. En ook de drie anderen leken op weg naar iets moois. 
Om 18.30 uur ging het hele pak atleten in één race van start.
Kaul bouwde zijn race rustig op, maar ging met nog twee ronden voor de boeg resoluut naar de kop. Victor en Lepage lagen inmiddels al op ruime achterstand. Erm, Braun, Uibo en Warner lagen nog goed, en ook Taam zat er nog lekker bij. Met nog een ronde te gaan leek Kaul de vereiste tijd te kunnen halen. Onder luid gebrul van het publiek ging hij op kop de laatste 400 meter in. Met nog 200 meter had hij een voorsprong van 30 meter op Uibo, Braun en Warner.
Moloney bevond zich ver achter in het veld in de buurt van Victor, Lepage en Bechmann, die het ook zeer zwaar hadden. Daartussenin bleven Taam, Raap en ook De Wolff redelijk in het spoor.
Het laatste rechte eind. Kaul... ja of nee.
Ja. 4.22.17. Missie geslaagd! Over de 9000 punten!!
Daarachter Uibo, Braun en Warner. En kort daarop eerst Braun (4.32.60) en vervolgens onze drie andere landgenoten. Taam: 4.34.10, Raap (4.36.67) en De Wolff (4.37.28) 

Wat een sublieme tweede dag in Götzis.
Wat een schitterende resultaten. Nog nimmer werd hier zo hoog in de breedte gescoord. Zeker ook door de Nederlandsse atleten. Een nieuw nationaal record en drie nieuwe 8000-puntenatleten! Niet alleen Raap, maar ook De Wolff (8187) en Taam (8094).