door Jan Lips

In deze aflevering concentreren we ons op de individuele 400 meter voor de mannen. 45 mannen verschenen aan de startlijn op zondag 4 augustus om te strijden voor olympische glorie. De top van de ranglijst van de deelnemende atleten zag er vóór de Spelen als volgt uit:

Net als bij de vrouwen gaan de top-drie van elke serie naar de halve finale, aangevuld met de winnaars en twee tijdsnelsten van de herkansing.

Geen grote verrassingen in de eerste ronde, de top-tien plaatsten zich allemaal rechtstreeks, nummer 11, Deandre Watson, ging te snel van start en was één van de slechts drie atleten die een verschil van over drie seconden hadden tussen de eerste en tweede 200 meter. Precies de helft van de rechtstreeks geplaatsten hadden een 200m verschil van onder de twee seconden en de anderen zaten ruim onder de drie seconden.

Drie atleten die niet in de top-twintig stonden plaatsten zich rechtstreeks: de Noor Havard Ingvaldsen, de Australiër Reece Holder en Aruna Singhapurage uit Sri Lanka. De laatste twee hadden daar een Personal Best voor nodig van respectievelijk 44.53 en 44.99. Slechts drie van de gekwalificeerden hadden een tijd van boven de 45 seconden, Ingvaldsen was de langzaamste met 45.46. Twee atleten (Yahia Ibrahim uit Qatar en Sean Bailey uit Jamaica) liepen onder 45 seconden maar eindigden buiten de top-drie. Zij krijgen nog een kans (met alle anderen buiten de top-drie) in de herkansing.

De herkansing

Dit zijn de atleten die zich via de herkansing alsnog wisten te plaatsen voor de halve finales. Als te zien in de uitslagen wist Yahia Ibrahim inderdaad een tijd van onder de 45 seconden te herhalen, terwijl Sean Bailey niet aan de start verscheen, evenals zeven andere atleten. Het veld voor de halve finales is bekend, en het is waarschijnlijk dat er onder de 44.5 gelopen moet worden om de finale te halen.

De halve finales

Met alle grote kanshebbers nog in de competitie moet er hard gestreden worden om een plaats bij de laatste acht te verdienen. Dit is het resultaat:

Inderdaad liepen allen die zich kwalificeerden onder de 44.5, en werden er diverse PBs en Nationale Records gevestigd. Van de toppers op de ranglijst wist de 20-jarige Christopher Morales-Williams, als derde gerangschikt, zich niet voor de finale te plaatsen. Niet zo verwonderlijk na een lang NCAA-seizoen en zijn nog jonge leeftijd. Na zijn schitterende tijd van 44.05 in de eerste helft van mei heeft hij verder dit seizoen niet kunnen imponeren. Een van de andere hooggenoteerden, de Belg Alexander Doom, kwam geblesseerd over de finish en zijn Spelen waren over. De veteraan Kirani James verraste met een sterk optreden nadat de laatste jaren wat minder waren geweest.

De finale

De finale had al de elementen om een spannende gebeurtenis te worden. Voor de start zag het er als volgt uit:

James, Samukonga, Hall en Hudson-Smith lijken de grootste kanshebbers op eremetaal. Norman heeft het beste PB, maar dat stamt al uit 2019, met zijn laatste tijd onder de 44 seconden daterend uit 2022. Kirani James is nu bijna 32 jaar oud en is drievoudig olympische medaillist: in 2012 goud, in 2016 zilver en in 2021 brons. Op de wereldkampioenschappen won hij goud in 2011 en zilver in 2022. Kan hij, ondanks zijn leeftijd, nog een keer vlammen? Muzala Samukonga, 22 jaar jong, had een sterk 2023 (43.91), maar had nog niet veel laten zien in 2024 tot Parijs. Quincy Hall was de USA-kampioen (44.17) en toonde goede vorm in Monaco (43.80). Na achillespeesproblemen in 2023 had Matthew Hudson-Smith in Londen kort voor de Spelen voor eigen publiek getoond in zeer goede vorm te zijn (43.74) en hij is de ranglijstaanvoerder van 2024. De jongste finalist is de Nigeriaan Samuel Ogazi, slechts 18 jaar.

Jereem Richards (Trinidad en Tobago) ging hard vanaf de start in de buitenbaan, hij kwam als eerste door op de 100 en 200 meter (20.46) en lag in tweede positie op de 300 meter, juist achter Matthew Hudson-Smith die de leiding overnam vlak voor de laatste 100 meter, en met Kirani James in derde positie. Hudson-Smith leek af te gaan op de overwinning, maar Quincy Hall, vierde na 300 meter, lanceerde zijn aanval in de laatste 80 meter en passeerde eerst James, dan Richards, en tenslotte Hudson-Smith met nog 3 stappen te gaan tot de finishlijn.

Quincy had gekozen voor een meer terughoudende start (vijfde op de 200 meterlijn) en dat leverde hem groot dividend op over de laatste 100 meter. Zie de details hier: