Rutger Koppelaar, enfant terrible vol passie voor zijn sport

door Bert Vreeswijk

Zesentwintig jaar is Rutger Koppelaar en professioneel polsstokhoogspringer. Echter in de atletiek is het slechts voor weinigen weggelegd om er je brood mee te verdienen. Dit laatste geldt ook voor Rutger Koppelaar, die naarstig op zoek is naar sponsors om zich een weg te banen naar de wereldtop. En dit alles tegen de stroom in, vanuit zijn passie voor het polsstokhoogspringen.  Van kleins af aan was de jonge fragiele Rutger bezeten van dynamische sporten als turnen, Free Running, skating, skateboarden, karate en BMX-en. Nergens was hij bang voor, alles werd uitgeprobeerd en overal zocht hij de uitdaging in. Of dat nu dubbele salto’s waren vanaf de hoge duikplank in het zwembad of tijdens het Free Runnen, experimenteren was wat hij deed. Nadat hij eerst een tijdje op voetbal had gezeten, kwam hij er al snel achter dat dit niet de sport was waar hij zijn energie, bewegingsdrift en uitdagingdrang in kwijt kon, het paste ook gewoon niet bij zijn karakter. Hij stond op school dan ook bekend als het jongetje “dat nooit stil kon zitten”, altijd op zoek naar uitdagingen, altijd in beweging. Tot op een dag dat zijn moeder, die atletiektrainster was in Dordrecht hem een keer meenam naar de atletiekbaan, waar ook zijn oudere zus Kelly de trainingen volgde. Hij keek zijn ogen uit en volgde vol bewondering de bewegingen van de polsstokspringers, die aan de polsstokken allerlei capriolen uithaalden en door de lucht vlogen. Dat was het moment dat zijn interesse werd gewekt, dát vliegen door de lucht dat wilde de toen jeugdige Rutger ook!

 De weddenschap

Rutger zal een jaar of twaalf geweest zijn (D junior) toen ik hem als jurylid voor het eerst op een jeugdwedstrijd zag springen. Zijn ouders altijd als zijn belangrijkste en trotse supporters langs de lijn, volgden zijn prestaties vol belangstelling. Na de wedstrijd raakte ik spontaan in gesprek met hen en met de toen nog wat verlegen Rutger. Tijdens ons gesprek mondde dit uit in een kleine ludieke uitdagende weddenschap die ik Rutger voorlegde. Ik stelde hem voor, dat als hij 50 meter op zijn handen zou kunnen lopen, hij 50 gulden van mij zou krijgen. Daar was Rutger wel voor te porren en zo gezegd zo gedaan, het briefje van vijftig legde ik op de 100 meter finishlijn van de atletiekbaan. Zo  begon Rutger 50 meter verder op de baan onder belangstelling van enkele toeschouwers en zijn ouders aan onze gestelde weddenschap. De eerste 40 meter legde hij zonder enige hapering af, maar daarna ging het toch wat moeizamer en na 45 meter kreeg hij het echt lastig. Inmiddels was er flink wat volk komen kijken en Rutger had zichtbaar moeite om zijn balans te behouden. Na zo’n 48 meter was de koek op en moest Rutger zijn poging opgeven. Ik pakte resoluut het briefje van vijftig op, stak het in mijn zak en zei tegen hem dat deze weddenschap voor altijd bleef staan! Vorig jaar, dus 14 jaar later hadden we een afspraak gemaakt op de baan in Gorinchem en na ons gesprek vertelde ik hem dat onze ooit gestelde weddenschap wat mij betrof nog steeds geldig was. Rutger was in trainingspak, trok meteen zijn  trainingsjack uit, schudde zich een beetje los en ging op weg naar het briefje van vijftig euro dat ik inmiddels op de finishlijn had neergelegd. In één ruk legde hij de afstand moeiteloos af, greep het briefje van de finishlijn en stak het triomfantelijk in zijn trainingsbroek. Wat heb ik toen intens genoten van dat ultieme moment. Met dit voorbeeld wil ik maar de onverzettelijkheid van Rutger Koppelaar aangeven, een man die nooit, maar dan ook nooit zal opgeven! Na een moeilijke “zwarte periode” in Rutgers sportloopbaan, door dik en dun gesteund door zijn ouders en enkele onvoorwaardelijke vrienden, is hij altijd blijven geloven in zichzelf. Nooit heeft hij de moed opgegeven, zich steeds vast voorgenomen om zijn “grote droom” ooit op de Olympische Spelen te staan waar te maken.  

Zelfs thuis voor de deur had kleine Rutger zijn eigen trainingsoefeningen. Dat klimtouw had hij van mij (Bert Vreeswijk, red.) gekregen uit mijn gymzaal om thuis te kunnen
oefenen op zijn inrol techniek.

De olympische limiet veilig stellen

Rutger is nu een grote jongen geworden, al wordt hij af en toe door sommigen als een enfant terrible gezien door zijn soms wel eens ondoordachte uitspraken, nooit een blad voor de mond nemend en recht voor zijn raap! Maar als je hem goed kent, dan weet je dat in zijn hart nog steeds dat ietwat verlegen en kwetsbare  jongetje schuilt van vroeger. Nadat Rutger in 2019 zijn gestaag stijgende prestatieniveau wist op te krikken naar een respectabele hoogte van 5.71 m., werkte hij zich op de outdoor Nederlandse ranglijst aller tijden naar een gedeelde 4e positie. Rutgers eerste prioriteit de komende tijd is om de kwalificatiehoogte van 5.80 m. te slechten, wat een vereiste is om deelname aan de Olympische Spelen veilig te stellen. In het onlangs verwerkte Nederlands indoor kampioenschap te Apeldoorn gelukte hem dit nét niet. Toch voltrok zich in het volgepakte Omnisport-centrum  een boeiend polsstokduel met zijn grote rivaal Menno Vloon, waarbij Rutger uiteindelijk aan het langste eind trok en de nationale titel voor zich opeiste met een fraaie sprong over 5.75 m., slechts 5 centimeter verwijderd van de Olympische limiet. Dit was een mooie opsteker voor Rutger, want naast het feit dat het hem de nationale titel opleverde, betekende het ook meteen een PR en tevens een evenaring van het nationale indoor record dat Rens Blom, oud wereldkampioen -Helsinki 2005- in 2003 vestigde. In een spontane uitspraak noemde Rutger het echt “VET”, dat hij zich nu samen met Rens Blom recordhouder mocht noemen!   

                                                                                                         De jonge Rutger hier rechts met zijn idool Rens Blom

De onzekerheid vanwege het Coronavirus                                                                                                                          
Nog ruim 4 maanden en dan gaan (als het Coronavirus tenminste geen roet in het eten gooit) de Olympische Spelen van start. De voorronde voor de polsstokfinale in Tokio wordt afgewerkt op 1 augustus, terwijl de finale 3 dagen later op 4 augustus staan gepland. Maar voor Rutger is het zoals gezegd een eerste vereiste de Olympische limiet van 5.80 m. te halen om zich te plaatsen voor Tokio. Rutger Koppelaar dicht zichzelf, na zijn succesvol verlopen indoor seizoen en zichtbaar stijgende vorm goede kansen toe deze hoogte te kunnen slechten. Door het plan van Rutger om begin april voor een trainingsstage naar Florida te vertrekken, om zich daar voor te bereiden op het outdoor seizoen werd een dikke streep getrokken, toen president Trump de beslissing nam om alle Europeanen op Amerikaans grondgebied te weren in verband met het Coronavirus. De plannen zullen dus moeten worden aangepast en niets is eigenlijk zeker meer, zelfs het doorgaan van de Spelen komt mogelijk in gevaar, als er niet snel een einde komt aan het rondwarende COVID-19 virus. Maar de focus van Rutger Koppelaar zal onverminderd gericht blijven op zijn grote droom, zijn deelname aan de Olympische Spelen. Nu maar hopen dat het nieuw ingevoerde Wereld-ranking puntensysteem door de World Athletics nog een extra kans gaat bieden voor Rutger om zich eventueel ook via die weg te plaatsen voor Tokio. Vreemd genoeg leverde zijn onlangs behaalde indoor titel hem daarvoor geen punten op en door het in Europa rondwarende Coronavirus zou de mogelijkheid om via het verzamelen van genoeg ranking punten ook wel eens kunnen komen te vervallen, omdat wedstrijden worden gecanceld. Op mijn vraag aan zijn ouders of ze eventueel straks ook afreizen naar de 35 miljoen tellende metropool Tokio, waren ze heel stellig! Daarover zeiden ze dat ze deze eventuele expeditie te prijzig vonden en het geld liever investeren in nieuwe polsstokken voor Rutger, want zo vertelde zijn moeder mij, “we zijn zo super trots op hem, vooral op het feit dat hij altijd heeft volgehouden en een echte doorzetter is, we steunen hem door dik en dun”. Prachtig toch om zulke ouders te hebben, dat heet onvoorwaardelijke liefde!

Profiel van Rutger 

Naam Rutger Koppelaar

Geboortedatum 01-05-1993

Geboorteplaats Dordrecht

Lengte en gewicht 1.89 m. en 74 kg.

Huidige coach bondscoach Robert-Jan Jansen

Voormalige coaches Jaap van der Plaat, Georges Friant

Atletiek discipline      Polsstokhoogspringen

Persoonlijke indoor-  5.75 m. (2020) 

en outdoor record 5.71 m.  (2019)

Hobby                           fotomodel

Dochter Nova, leeftijd 2 jaar

Boekingen Rutger is te boeken voor lezingen en clinics    

Hieronder:

Nederlandse polsstokhoogspringlijst aller tij-den