door Jan Lips

De 400 meter horden voor de mannen

De 400 meter horden belooft spannend te worden. Wereldrecordhouder Karsten Warholm is niet langer onverslaanbaar nadat hij voor een paar jaar de hegemonie had op dit nummer. Zijn wereldrecord van 45.94, gelopen tijdens de 2020 Olympische Spelen in Tokyo, lijkt niet in gevaar, maar Karsten verloor races tegen Alison dos Santos in Oslo en tegen Rai Benjamin in Monaco.
Dos Santos had meerdere Diamond League-overwinningen dit jaar, in races zonder Warholm of Benjamin: Doha, Stockholm, Parijs en Londen. Benjamin heeft niet veel races gelopen dit jaar, maar zijn 46.46 van de Olympic Trials in Eugene is de snelste tijd in de wereld.

De ranglijst van 2024 van vóór de O.S. ziet er als volgt uit (hordelopers die niet in Parijs optreden buiten beschouwing gelaten):

Het begint allemaal op 5 augustus met de eerste ronde. De eerste 3 van elk van de vijf series plus de drie tijdsnelsten gaan rechtstreeks naar de halve finale, alle anderen gaan naar de herkansing.

Er wordt nog niet echt snel gelopen. Slechts twee atleten lopen onder 48 seconden, twee kwalificerende lopers gaan boven de 49, en de rest zit er netjes tussenin. Onze Nick Smidt, die tot aan Parijs nog niet zoveel had laten zien, plaatst zich mooi met de derde tijd van de tijdsnelsten, 48.64 en een beste seizoentijd. Het enige persoonlijke record kwam op naam van de Fransman Ducos die in de tweede serie in 47.69 achter Warholm eindigde. Het lopen voor eigen publiek geeft je bijna altijd iets extra’s.

In de herkansing gaan de overgebleven halve-finale plaatsen naar lopers die in de top-twintig staan of net daarbuiten. De hoogst gerangschikte zich niet kwalificerende atleten zijn Ismail Abakar uit Qatar (zevende in de rangschikking) die niet finishte en de Japanner Ken Toyoda die niet startte in de herkansing.

Uit de drie halve finales plaatsen zich de volgende atleten voor de finale:

Van de top-acht van de ranglijst wisten James-King van Jamaica en de Italiaan Sibilio zich niet te plaatsen voor de finale. Hun plaatsen werden ingenomen door Kyron McMaster van de Britse Maagdeneilanden en Rasmus Mägi uit Estland. Nick Smidt loopt een tijd van 49.61 en dat is teleurstellend, hij weet zijn tijd van de series niet te verbeteren.

De finale

Een herhaling van de Tokyo Olympische Spelen wellicht, maar in welke volgorde?
Warholm gaat het snelste van start, hij leidt tot en met de eerste 7 horden en wordt gepasseerd door Rai Benjamin vlak voor het nemen van de achtste horde. Rai startte een beetje langzamer (3^e op 200 meter) en ook Alison dos Santos is meer gereserveerd van start gegaan, en net als op de 400 meter vlak kan dat gunstig uitpakken op de laatste 100 meter. Hij is vijfde na drie horden, derde na 200 meter en hij komt ook als derde de laatste bocht uit. De kaarten zijn geschud, de (te) snel gestarte Clarke in de buitenbaan, die in tweede positie ligt op 200m, moet dat bekopen op de laatste 100 meter. Hij moet toegeven op Benjamin, Dos Santos en Warholm, raakt uiteindelijk de laatste horde en komt niet over de finish. Rai Benjamin loopt weg van Warholm op de laatste 100 meter en eindigt met een tijd van 46.64 als eerste; een evenaring van zijn beste seizoenprestate. Dos Santos kan het gat met Warholm niet dichten en eindigt als derde.

Net als bij de 400 meter kun je de eerste en tweede 200m tijden met elkaar vergelijken en zien wie de meest evenwichtige en energiebesparende race gelopen heeft. Benjamin deed dat uitstekend met een verschil van 2.54 seconden, terwijl een sneller startende Warholm een verschil had van 3.40 seconden had. Ik kom hierop terug bij het bespreken van de vrouwen.

De 400 meter horden voor de vrouwen

Er was een grote hype aan de gang betreffende het 400 meter hordelopen voor de vrouwen. Sydney McLaughlin-Levrone tegen Femke Bol op de Olympische Spelen! De twee beste hordeloopsters in de wereld. Sommigen denken dat Femke misschien wel een kans heeft. Word wakker, lieve mensen! Er is een wonder nodig om McLaughlin-Levrone te verslaan.
Alhoewel Femke maar drie-tiende van Sydney’s tijd verwijderd is, moeten we in aanmerking nemen dat Femke’s beste tijd en Europees record was gelopen in het Zwitserse La Chaux-de-Fonds, dat op 1000 meter hoogte ligt, hetgeen voordelig is voor de sprintnummers. Veel atleten die hun beste prestatie daar leverden hebben dat op zeeniveau nooit meer kunnen herhalen.

De ranglijst van de in Parijs startende 400 meterloopsters vóór de start van de Olympische Spelen:

De eerste ronde begint op 4 augustus met negenendertig deelneemsters aan de start. De top-vijf van de ranglijst winnen hun serie met gemak, en zij gaan met de nummers twee en drie en de drie tijdsnelsten automatisch naar de halve finale. Als het kruit van de series en herkansing is opgetrokken, heeft de top-veertien zich geplaatst, plus nog zes anderen uit de top-vierentwintig, en vijf van de deelneemsters die buiten de top-vierentwintig waren gerangschikt. Dat zijn vijfentwintig atletes, want ja, Naomi van den Broeck (BEL) en Alanah Yukich (AUS) eindigden beiden op plaats twee in de eerste herkansingserie, op de duizendste seconde af. Cathelijn Peeters gaat naar de halve finale als een van de tijd-snelsten met een tijd van 54.84.

De finale

De finale belooft een van de hoogtepunten van de Spelen te worden. Als te verwachten start Sydney McLaughlin-Levrone snel, en Femke Bol schijnt het in haar hoofd gezet te hebben dat ze haar niet te ver kan laten gaan. Ze gaat de strijd aan. Femke heeft geen zicht op haar rivaal want ze loopt één baan vóór haar. Hier volgt horde voor horde het verloop:

Femke start snel voor haar doen. In geen enkele 400m horderace heeft ze de eerste 200m zo snel afgelegd. En ja, ze moet daar een prijs voor betalen. Sydney is een klasse apart en blijft in haar hoge tempo doorgaan. Anna Cockrell blijft praktisch de hele race in derde positie totdat ze voor de laatste horde een vermoeide Femke Bol inhaalt. Jasmine Jones start behoudend en ziet dat beloond met een goed PR en vierde plaats.

En wát een tijd voor Sydney McLaughlin-Levrone, een fantastisch nieuw wereld- en olympisch record; 50.37, wie had verwacht dat het zó snel zou zijn? Sydney toonde op de US Olympic Trials al aan in grote vorm te zijn. Ze bracht daar haar eigen wereldrecord op 50.65, en haar eerste 200 meter ging in 24.38. Dat betekent dat het verschil tussen de eerste en tweede 200 meter slechts 1.93 was. Nou, dat noem ik klasse!

Femke had in al haar goede horderaces in 2023 en 2024 tussen de eerste en tweede 200 meter een verschil van tussen de twee en drie seconden, hetgeen zeer acceptabel is. Parijs is de uitzondering!