door Bert Vreeswijk

Hoe oud was je toen je je eerste stappen op de atletiekbaan zette en waarom heb je voor de atletieksport gekozen?

Ik was 7 jaar. Voordat ik op atletiek ging heb ik nog twee jaar gevoetbald bij de vereniging Unitas. Maar nadat ik uit mijn vaste team werd gehaald om in een hoger team te spelen vond ik het niet leuk meer; ik wilde te graag met mijn oude team blijven voetballen. Hierdoor ben ik gaan kijken naar andere sporten en ben ik een keer met een oud-klasgenoot mee gegaan naar de atletiekbaan. Toen wist ik meteen dat dit de sport was die ik voor de rest van mijn leven wilde beoefenen. 
Wat ik het leukste vond aan atletiek waren uiteraard de werponderdelen, maar ook dat het een individuele sport was. Hierdoor kon je alleen maar jezelf de schuld geven als het een keertje niet goed ging, en wist je dat je weer verder moest gaan trainen. En ik heb altijd genoten van de atletiek-trainingen, ik vond het nooit erg om te gaan trainen.

Hebben je ouders je gestimuleerd om op atletiek te gaan en gaan ze ook altijd mee naar wedstrijden?

Mijn ouders hebben veel geholpen bij het zoeken naar een nieuwe sport, maar hebben geen druk in een bepaalde richting uitgeoefend. Hierdoor heb ik zelf een sport kunnen kiezen die ik leuk vond, zodat ik er altijd met plezier naartoe ging.
Mijn vader gaat altijd mee naar alle wedstrijden, want hij vindt het erg leuk om erbij te zijn en mij te zien gooien. Andersom vind ik het erg prettig als hij mee gaat naar de wedstrijden. 

Ik weet nog dat toen ik je als Pup A voor het eerst een bal zag werpen meteen zag dat jij van nature een zogenaamde ‘werparm’ hebt. Zit dat in de familie? Want je broertje Matthijs (10) heeft het namelijk ook in zich.

Mijn ouders hebben zelf ook veel aan sport gedaan. Mijn vader heeft op een hoog niveau aan vechtsporten gedaan zoals karate en judo. En mijn moeder heeft op een hoog niveau gezwommen. Ik denk zelf dat ik mijn soepele schouders aan mijn moeder te danken heb, maar dat ik zelf heb uitgevogeld hoe ik die soepele schouder kan gebruiken bij het werpen.
Matthijs gaat al vanaf jonge leeftijd met mij en mijn vader mee naar de trainingen, hierdoor heeft hij al vroeg kennis gemaakt met de atletiek. Hij heeft mij ook veel nagedaan; dat is gewoon iets wat kleine broertjes doen. Daardoor heeft hij een goede basistechniek kunnen ontwikkelen, en is hij ook goed geworden.
Matthijs heeft alleen nog het record bij de junioren-d van mij afgepakt. Als hij de andere records ook wil afpakken moet hij hard trainen, maar als hij het echt wil, dan is hij degene die mijn records kan verbeteren.

Je hebt afgelopen seizoen bij de jongens B zilver gewonnen op het NK te Alphen a/d Rijn met een worp van 58.65 m. en in september kwam je in Woerden tot de beste jaarprestatie in je categorie met een worp van 63.98 m. Dat was vast een bijzondere ervaring.

Wat vind je zo mooi aan de speerwerpdiscipline?

Ik vind het speerwerpen zo’n mooi onderdeel omdat je, als het goed gaat, bij de afworp al voelt dat het een goede worp is. Je ziet die speer voor je in de lucht vliegen, en hij blijft maar vliegen en vliegen. En dan uiteindelijk ze je je resultaat op het scorebord verschijnen, dat is een geweldig gevoel.
Ik train zes keer in de week en het is af en toe lastig te combineren met school, maar stiekem geef ik sport toch vaak voorrang. Mijn favoriete trainingen zijn de echte werptrainingen: een hele training lang lekker speertjes werpen en goed op je techniek letten. 

Je hebt dit jaar mooie stappen gemaakt. Heb je daar een verklaring voor en wie is je trainer op dit moment?

Ik heb dit jaar erg hard getraind om tot het niveau te komen dat ik nu heb. En heb daarbij veel te danken aan mijn trainers die veel tijd en energie in mij hebben gestoken. Op dit moment train ik op woensdag bij Fred van der Steenhoven. Fred traint mij al vanaf de eerste jaar D-junioren. En heeft mij tot het niveau gebracht dat ik nu heb.
Maar als ik echt verder wil komen moet ik denk ik naar een andere trainer. Daarom train ik nu zaterdags bij Johan van Lieshout (meervoudig Nederlands kampioen en tot 2017 Nederlands recordhouder met 80.51, red.). 

Kun je ons vertellen wat je ambities en speerpunten zijn in de nabije toekomst?

Ik wil de beste worden bij de A-junioren, daar wil ik hard voor werken en dat zal nodig zijn. En ik wil graag meedoen aan het EK-onder 18 jaar ,dan kan ik mij meten met de andere werpers uit Europa.

Heb je een favoriete speerwerper, bijvoorbeeld iemand uit de Duitse school zoals: Johannes Vetter, Andreas Hofmann of Thomas Röhler? En zo ja, waarom?

Mijn favoriete speerwerper is de Tsjech Jan Zelezny. Hij wordt beschouwd als de persoon die de perfecte speerwerptechniek had. Hij is ook de wereldrecordhouder met een afstand van 98.48 meter. Ik denk dat als je ver wilt gooien, dan moet je de techniek van Jan Zelezny hebben.