Hans van Kuijen stopt - Geen nieuwe meerkampbijbels meer


door Kees Sluys

Voorbij die tijd. Wat nu?

Het was aan het eind van het jaar steevast uitkijken naar de nieuwe editie van de Annual Combined Events. In die door Hans van Kuijen samengestelde meerkampbijbel kon de liefhebber alle resultaten, ranglijsten en klassementen van het afgelopen seizoen wereldwijd nog eens nalopen. Maar daar bleef het niet bij. Ook ranglijsten aller tijden, individueel en per land, uitgebreide atletenprofielen, alle indooruitslagen en nog veel meer statistische gevens werden jaarlijks verzameld in een boekwerk van zo’n 200 pagina’s.

Niet alleen senioren kwamen aan bod, ook van junioren werden de resultaten nauwgezet in kaart gebracht. Allemaal bijzonder interessant en nuttig voor de fan en voor degenen die zich professioneel met de meerkamp bezighouden.

Wat als?

Terugkijken in oude jaargangen verschaft niet zelden groot genoegen, maar stemt soms ook weemoedig. Een willekeurige greep in mijn verzameling (ik heb ze niet allemaal op een rijtje staan) doet me bij editie 2015 belanden. Op de cover: Ashton Eaton. Logisch, wereldkampioen dat jaar in Bejing met een nieuw wereldrecord van 9045 punten.  

En op een van de eerste pagina’s een afbeelding van Dafne Schippers met als begeleidende tekst: ‘On her way to a 6700 score in Götzis she decided not to start in the 800 meter run.’ Natuurlijk, in retrospectief was haar keus voor de sprint terecht, maar stel dat ze haar eerste liefde trouw was gebleven...

Nog zo iemand die vroeg afscheid nam van de meerkamp: Karsten Warholm, die we nu kennen als de fenomenale wereldrecordhouder op de 400 meter horden. Bij het EK junioren in Eskilstuna 2015 eindigde hij als tweede. Zijn totaal van 7774 punten kwam als volgt tot stand: 10.53, 7.66, 12.19, 2.00, 48.72, 13.84, 39.30, 4.30, 45.82, 4.44.73. Wat als de toen 18-jarige zich was blijven concentreren op het mooiste onderdeel van de atletiek?

 

Ik pak de editie van 2002 er bij, de vroegste in mijn bezit. En blader wat. Verrassend dat daar bij de juniores de naam van Tine Veenstra (1983) opduikt. Tine Veenstra? In de world ranking van dat jaar staat ze vierde met een score van 5653 punten, behaald bij de WK junioren in Kingston, waar ze ook als vierde eindigde. Weliswaar ver achter de ongenaakbare Carolina Klüft, maar voor Laurien Hoos en latere wereldtoppers als Lilli Schwarzkopf en Jennifer Oeser. Een jaar verder is ze al uit de statistieken verdwenen, maar zal vervolgens naam maken in de bobslee als teamgenoot van Esmé Kamphuis; achtste bij de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver.    

Nederland stijgt

Ieder jaar werden ook de klasseringen van de beste 10 meerkamp(st)ers aller tijden per land door Van Kuijen in het boekwerk opgenomen. Vergelijken we de stand in 2002 met die van 2023, dan valt op hoe zeer het algemene niveau omhooggeschoten is, en ook hoe prachtig de meerkamp in Nederland zich ontwikkeld heeft. In 2002 stonden de mannen met een totaal van 80.235 punten op de veertiende plaats. Anno 2023 was Nederland naar de achtste plek gestegen met 83.012 punten.

Bij de vrouwen een nog mooiere trend. In 2002 moest Nederland zich tevreden stellen met een vijftiende plaats en 59.749 punten. Maar in 2023 bezette Nederland de zesde plek met 64.635 punten.  


Afscheid

Hans van Kuijen (midden) actief op de perstribune van Götzis. Naast hem met pet de Amerikaanse tienkampgoeroe Frank Zarnowski

(foto: Bert Vreeswijk) 

Terug naar Van Kuijen zelf, die zijn levenswerk in 1993 begon en die u ook kent van de nodige artikelen in deze kolommen. Bij zijn intensieve hobby werd hij geassisteerd door talloze correspondenten van waar ook ter wereld. Want ja, de meerkamp wordt tot in alle uithoeken van de wereld beoefend en op allerlei niveaus. Wist u bijvoorbeeld dat het nationale record van Burundi nog steeds staat op naam van Jerome Rutayisiré, die in 1986 een totaal van 5320 punten vergaarde?  Van Kuijen (in een ver verleden duelleerde hij nog met ‘onze’ Bert Vreeswijk op de 400 meter horden) was ook jaarlijks actief in Götzis waar hij met zijn grote kennis van zaken de organisatie ten dienste stond. Vanwege de alsmaar toenemende druk- en verzendkosten besloot hij een jaar of wat geleden het handboek in pdf-versie uit te brengen. Onlangs maakte hij bekend dat hij dit jaar door ziekte niet aan zijn jaarlijkse arbeid was toegekomen, en meldde tevens dat de editie van 2023 zijn laatste is geweest.

Wij wensen Hans beterschap en nog vele jaren toe.

En, hopelijk: tot ziens in Götzis 2025!