door Bert Vreeswijk met foto's van Mirjam van Breemen

Ryan, hoe oud was jij toen je besloot om op atletiek te gaan en wat was de reden dat je juist voor de atletiek hebt gekozen? Hebben je ouders daar nog invloed op gehad?
‘Ik heb eerst judo gedaan, maar dat vond ik niet meer leuk omdat ik altijd tegen oudere jongens moest doordat ik al wat groter was dan de rest. Hierna ben ik gaan kijken naar een andere sport en kwamen mijn ouders met atletiek. Dat vond ik eerst helemaal niks. Ik ben begonnen in oktober en er werd vooral veel gelopen. Na de proeftijd ben ik toen gestopt. In april ben ik het weer opnieuw gaan proberen en vond ik het wel leuk.’
Hoe oud was je toen je je eerste wedstrijdjes deed en wat vond je de leukste onderdelen van de atletiek?
‘Mijn eerste wedstrijd zal in 2012 geweest zijn. Toen was ik 7 jaar. Ik vond hoogspringen altijd heel erg leuk. Alleen had ik moeite met het omgaan met de spanning die je kreeg als iedereen afgevallen was, en als je dan nog als enige over was.’
Waarom heb je uiteindelijk voor het speerwerpen gekozen? Zag je trainer je talent of blonk je daarin gewoon uit en had je van nature een zogenaamde werparm?
‘Ik vond het bal/vortex* werpen altijd heel leuk. Mede doordat dit altijd al aardig goed ging. Ik heb ook voor het speerwerpen gekozen omdat mijn vader dit ook heeft gedaan en hierop nog wat clubrecords had staan. Mijn eerste speerwerptrainingen heb ik met hem gedaan. We merkten meteen dat het goed ging. Ik gooide na een paar keer al leuke afstanden tijdens de trainingen.’ 
Na een aantal wedstrijden viel ik op bij trainer Fred van der Steenhoven, maar ik was nog erg jong voor de trainingen die hij gaf. Mijn moeder dacht dat het beter was als ik met hem mee zou trainen, omdat ik toen op wedstrijden al bij de top van Nederland stond en dit het enige onderdeel was dat ik echt leuk vond. Toen heeft ze Fred gemaild met de vraag of ik mee kon komen trainen en vanuit daar is mijn interesse opgebloeid.’ 
*Vortex is een raketvormig werpvoorwerp met een staart, waarmee naast de softbal door pupillen in de atletiek wordt geoefend.
Gaan je ouders altijd mee als je wedstrijden hebt en hoe belangrijk zijn ze voor jou in je sportbeoefening?
‘Ze zijn heel belangrijk omdat ik van hen veel support krijg en ze mij vaak helpen met dingen die geregeld moeten worden. Tegenwoordig gaan ze minder vaak mee omdat ik het fijn vind om alleen of met mijn trainer op een wedstrijd te zijn. Dat vind ik prettig omdat ik me dan beter op de wedstrijd kan concentreren. Ze gaan meestal wel mee naar de grotere wedstrijden, omdat ze wedstrijden wel heel leuk vinden om te zien.’
Afgelopen seizoen heb je een enorme progressie getoond en inmiddels sta je op de allertijdenlijst bij de jeugd in Nederland onder 18 jaar met een worp van 71.85 m. op plek 1. Wat doet dat jou en hoe verliep jouw progressie vanaf je D-jeugd?
‘Mijn progressie verliep eerder al redelijk goed. (zie profiel, B.V.) Ik heb wel regelmatig pijntjes gehad die roet in het eten gooiden maar tot nu toe ben ik er altijd weer bovenop gekomen. Omdat ik vorig jaar ook al nummer 1 allertijden was bij de U16 had ik als doel bij de U18 ook nummer 1 te worden. Toen ik dat bereikte keek ik meer naar het feit dat ik daarmee ook het EK limiet in Rieti behaald had. Mede hierdoor heb ik eigenlijk nooit goed beseft wat het nou echt was om op de eerste plek allertijden te staan en ging ik meteen weer door naar mijn volgende doel. Maar het EK in Rieti ging helaas niet door vanwege corona.’
Ik begrijp van je trainer Fred van der Steenhoven dat je door de Atletiekunie uitgenodigd bent om op Sportcentrum Papendal te komen trainen. Kun je ons daar iets meer over vertellen?
‘Deze uitnodiging is iets dat ze om de zoveel tijd doen. Het is een CTS talentendag. Hier ga je op Papendal een soort van training doen met een groep jongens van ongeveer dezelfde leeftijd. Helaas is dit niet de uitnodiging om vaker op Papendal te komen trainen, want vooral in de winter zou dit perfect zijn om vooruitgang te boeken. Jammer genoeg is er in Nederland niet veel aandacht voor speerwerptrainingen op landelijk niveau. Helaas, want er is genoeg speerwerptalent in Nederland om aandacht aan te besteden.’ (de Atletiek Unie moet financieel gezien keuzes maken en die vallen niet uit in het voordeel van de werpnummers, B.V.)
Wat vind jij nu zo mooi aan het speerwerponderdeel?
‘Wat ik heel mooi vind is dat je je hele lichaam moet gebruiken om de spanboog te krijgen, en niet zoals veel mensen denken alleen je arm of je been. En ik vind het gevoel dat je krijgt als je hem loslaat, en je weet dat het een goede worp is, heel gaaf. Als je hem dan ziet blijven vliegen word je daar echt heel erg blij van, omdat je beloond wordt voor al de jaren dat je er zo hard voor traint. In zo’n goede worp komt het er dan een keer goed uit.’
Jij hebt mooie stappen gemaakt afgelopen seizoen. Heb je daar een verklaring voor? En hoe is de ‘klik’ met je trainer Fred van Steenhoven, want jij boft wel met hem! (B.V.)
‘De klik met Fred is heel goed. We zitten vaak op dezelfde lijn en als we eens een keer van mening verschillen, kunnen we daar onze meningen over met elkaar delen om er het beste uit te krijgen. De reden dat ik denk dat we deze zomer veel vooruit zijn gegaan is omdat we een goede winter hebben gehad voor onze trainingen. Alleen heb ik afgelopen seizoen (2021) wel aardig wat pijntjes gehad en heeft dit de progressie door de zomer heen zeker wel enigszins belemmerd.’
Vraag aan Ryans trainer/coach Fred van der Steenhoven: Wat zijn Ryans sterke punten op speerwerpgebied en waar kan hij nog stappen mee zetten. En: is hij stabiel in zijn worpen? Want hij is nog erg jong en heeft nog een toekomst voor zich.
‘Zijn kracht is een van zijn sterke punten, daardoor kan Ryan een heel goed blok zetten vanuit een redelijk snelle aanloop. Hij heeft een enorme interesse in het speerwerpen in het algemeen en wil alles weten van beste speerwerpers en het topmateriaal dat ze gebruiken. Bovendien is Ryan redelijk stabiel in zijn werpen. Het gemiddelde in zijn worpen bij belangrijke wedstrijden ligt zo rond de 65 meter (700 grams speer). Het werpen lijkt wel een beetje in de genen te zitten, want zijn vader en moeder deden ook aan atletiek. Zijn vader wierp als A-junior ook al 62.62 m. met de 800 gr speer en dat is nog steeds het clubrecord bij ATV Scorpio, bij zowel de A-junioren als senioren.  Det gaat natuurlijk niet zo lang meer duren voor dit record door Ryan zal worden overgenomen! Afgelopen jaar werd Ryan nog uitgenodigd voor het Jena Javelin werpfestival met deelname uit heel Europa. Daar werd hij derde en de prijzen werden uitgereikt door niemand minder dan Thomas Röhler (olympisch kampioen te Londen in 2016, Europees kampioen in 2018 en meervoudig Duits kampioen met een pr. van 93.90 m. achter zijn naam (B.V.).
Ryan, wat zijn jouw ambities en wat zijn je ‘speerpunten’ voor het komende seizoen 2022?
‘Mijn doel is om in 2022 een stuk belastbaarder te worden en daardoor minder geblesseerd te raken. Mijn prestatiedoelen zijn; de 80.00 meter grens met de 700 gr. verbreken en meedoen op het EK U18 in Israël. Daarnaast staat op de planning om met de 800 grams speer te beginnen, en hier een paar wedstrijden mee te doen. Het afstandendoel met deze speer zal rond de 65 meter liggen.’