‘Sprinters worden geboren’ is een veel gehoorde uitspraak. We zullen hier in het midden laten of deze uitspraak geheel op waarheid berust. Maar bij N’Ketia S(p)eedo lijkt er geen twijfel over te bestaan en dat deze jonge atlete van nature een sprintkanon in wording is! Haar ‘ontdekker’ en vroegere trainer Juul Acton scoutte haar op 6-jarige leeftijd op de kindercrèche. Hij zag al in een heel vroeg stadium dat N’Ketia een bijzondere gave had. Ze was opvallend snel en had op jonge leeftijd al een prachtige loopstijl. Hij trainde N’Ketia van haar zevende tot vijftiende jaar bij de Utrechtse atletiekvereniging U-Track, waarna hij 8 jaar later zijn oogappel met lede ogen, maar begrijpelijk, zag vertrekken naar Nationaal Sportcentrum Papendal. Daar kwam Seedo onder de hoede van nationaal sprintcoach Rogier Ummels. Rogier zag ontegenzeggelijk dat N’Ketia een pareltje en wonderkind was, dat het ver kan schoppen op de sprint. Maar tegelijkertijd weet Ummels ook uit ervaring, dat altijd nog moet blijken of ‘vroegrijpers’ zich gestadig blijven doorontwikkelen. Om die reden kiezen hoofdcoach Charles van Commenee en de sprint- bondscoach voor de weg van de geleidelijkheid, niet onverstandig natuurlijk. Ook sprintdiva Dafne Schippers sluit zich als ervaringsdeskundige bij deze visie aan en stelt dat het verstandig is om N’Ketia de tijd te geven om zich rustig verder te ontwikkelen. Dat alles bij elkaar genomen lijkt voor Ummels de insteek om te kiezen voor ‘de lange termijn visie’, in het streven naar topprestaties met zijn pupil. Volgens de coach zit er bovendien nog genoeg rek in het trainingsprogramma van N’Ketia qua trainingsomvang en trainingsintensiteit en wil hij niet het gevaar lopen om zijn jonge pupil te overbelasten. Immers, in de sprint ligt het blessuremonster altijd op de loer. Met een uiterst gedoseerde aanpak hoopt de nationale sprintcoach N’Ketia’s talenten optimaal te laten ontwikkelen en dan kan het mogelijk zijn om ergens ‘bovenin uit te komen’, aldus Ummels.

Elke atlete is uniek

De tijden die N’Ketia met haar 16, 17 jaar op de klokken zet zijn voor bepaalde journalisten al snel aanleiding om een vergelijking met topsprintster Dafne Schippers te maken, maar dat lijkt mij onjuist. Iedere sprintster is namelijk uniek in alles wat hij/zij lichamelijk, mentaal en sociaal is en doet. Al is N’Ketia er zelf wel van overtuigd dat ze net zo goed kan worden als Dafne. Maar er zijn vele factoren die stagnatie in de progressie van een atlete kunnen veroorzaken en dat realiseert de leiding op  Papendal zich maar al te goed. Daarom blijft het koffiedik kijken hoe de prestatielijn zich zal ontwikkelen. Gelukkig is plezier en genieten van de sport N’Ketia’s drijfveer en merkt ze dat ze gestaag beter wordt met de beste begeleiding die je je als atlete maar kan wensen. Zoals ze zelf zegt: ‘Hier op Papendal komt iedereen om de beste te willen zijn en het maximale uit zichzelf te halen en dat stimuleert enorm.’

Wat de toekomst voor de bescheiden en realistische jonge atlete zal brengen gaan we uiteindelijk vanzelf wel zien. De Olympische Spelen van Tokio zijn een grote droom, maar met  – inmiddels – 17 jaar heeft ze alle tijd, want ook op de Olympische Spelen in Parijs 2024 en Los Angeles 2028 kan zij de wereld laten zien waartoe ze in staat is en ligt er een mooie toekomst voor haar open.

Wij stelden N’Ketia een aantal vragen om haar wat beter te leren kennen.

 N’Ketia, hoe is jouw start in de atletiek begonnen, kun je dat een beetje in het kort omschrijven?

Mijn trainer ‘ontdekte’ mij bij de BSO en sindsdien ben ik begonnen met trainen. 

Deden of doen je ouders ook aan sport of zijn ze jouw beste supporters?

Mijn moeder deed vroeger ook heel even aan atletiek, maar nu is ze mijn beste supporter. 

Hoe kwam je uiteindelijk op Papendal terecht en was het lastig om bij je club U-Track je vriendinnen en trainer ‘los’ te laten?

Het begon allemaal met de Nationale Trainingen op Papendal. Vanaf daar ben ik doorgegroeid naar full-time trainen op Papendal. Ik heb mijn vriendinnen eigenlijk niet helemaal hoeven loslaten, want ik trainde er op zaterdagen nog, maar het laatste lukt nu niet meer. 

Studeer je nog en wat is je toekomstbeeld na je sportcarrière en is jouw studie te combineren met topsport?

Ja, ik studeer zeker nog en het is voor mij te combineren! Ik zou na mijn atletiekcarrière nog wel wat willen doen in de sport, iets met begeleiden of zo, maar ik weet het nog niet zeker en zie wel hoe het loopt. 

Wat is jouw grote droom in de atletieksport?

Meedoen aan de Olympische Spelen natuurlijk, dat is denk ik de droom van elke topsporter. Ik zou ook heel graag een gouden medaille willen winnen uiteindelijk, maar zo eenvoudig is dat niet. 

Je vertelde ergens in een interview dat je zelf denkt net zo goed te kunnen worden als Dafne Schippers. Aan wat voor tijden en termijn denk je dan?

Ik kan daar nu nog niet veel over zeggen, want je weet natuurlijk nooit hoe mijn atletiekcarrière verloopt. Maar ik wil het beste uit mijzelf halen en daar alles voor doen.  

Voor het WK in Doha heeft de technische leiding op Papendal je nog willen behoeden voor overbelasting en je niet aan het estafetteteam toegevoegd, Hoe voelde dat, kon je daarmee leven?

Ja, ik kon daar prima mee leven omdat ik die keuze ook snap. Ik was toen net op Papendal en moest nog aan van alles wennen, dus het zou niet handig zijn als ik dan ook nog naar Doha zou gaan. Het leek me natuurlijk supergaaf, maar ik moet geduldig zijn, er komen nog wel meer wereldkampioenschappen en ik ben nog jong en moet nog veel leren. 

Hoe ervaar je het om deel uit te maken van het nationaal estafetteteam en in wat voor rol dan het liefst? Starter?

Ik weet nog niet of ik officieel deel uit maak van het estafetteteam, maar bij de trainingen voel ik me altijd heel welkom. Iedereen is erg behulpzaam en ik kan altijd vragen stellen. Ik vind starten wel echt leuk, want dat is mijn sterke punt. Ik heb een goede explosieve start. 

Je won dit jaar in Apeldoorn de nationale titel op de 60 meter in een tijd van 7.27 (serie 7.24 sec; nationaal juniorenrecord). Waar denk je op de 100 meter in de toekomst toe in staat te zijn als alles meezit, durf je een globale voorspelling te maken?

Ik ben echt slecht in het inschatten van welke tijd ik ga lopen, ha, ha, ha. Ik hoop dat ik wel onder de 11.30 sec. kan komen, iets van 11.24 of zo.

Kenners menen dat je sprinttechniek van nature al zo goed is, waar liggen volgens jou nog de nodige verbeterpunten?

Mijn paslengte kan wel wat langer. Ik heb een hele hoge frequentie, als je dat mixt met mijn paslengte, zou ik heel hard kunnen lopen. 

Ben je van jezelf stressbestendig? Want, zoals Dafne Schippers zegt, dat is ook een belangrijke factor om in grote toernooien te kunnen excelleren?

Ja hoor, ik loop beter als de druk toeneemt. Ik heb door de jaren heen een beetje geleerd hoe ik stress kan omzetten in goede wedstrijdspanning en daar heb ik nu veel profijt van. Het gaat niet altijd even goed, maar ik leer elke keer wat bij en doe mijn best. 

Hoe ziet jouw gemiddelde trainingsweek op Papendal er globaal uit en train je met de andere sprintsters en/of estafettemeiden?

Ik train nu met de coronacrisis een beetje ‘aangepast’, maar normaal train ik 7/8 x per week. Op maandag, woensdag en vrijdag doen we acceleratietraining en na een korte pauze werken we een  krachttraining af. Op dinsdag doen we tempo’s en op zaterdag wat loopwerk en core stability oefeningen. Ik train nog niet met de senioren van Papendal, want ik ben natuurlijk nog junior. Maar ik train sowieso vrijwel nooit alleen en meestal met een klein groepje specifieke sprinters. 

Je bent van jezelf zeer explosief. Waaruit bestaat jouw krachttraining globaal genomen?

Voorslaan en uitstoten, front squatten, lunges, bilspieroefening als de hip trust etc. en andere specifieke oefeningen die gericht zijn op de sprint. Ook aan core stability en coördinatie-oefeningen besteden we de nodige aandacht. 

Kun je aangeven hoe belangrijk je familie en je vrienden voor je zijn in relatie tot je sportbeoefening?

Heel belangrijk! Ze steunen me altijd en zijn er bij al mijn wedstrijden. Dat geeft mij ook een extra stimulans om goed te presteren. 

Volg je nog een speciaal dieet en eet je als je thuis bent gewoon wat de pot schaft?

Ik volg geen dieet. Ik zorg er gewoon voor dat ik genoeg eiwitten binnen krijg en gezond eet. Natuurlijk ga ik niet elke dag naar de Mac, maar het is niet zo dat ik nooit eens een frietje of hamburger eet. 

Ik hoorde dat je moeder ‘The Queen of the Kitchen’ is thuis. Mis je al die overheerlijke Surinaamse gerechten niet erg als je op Papendal bent?

Ha, ha, gelukkig  ben ik elk weekend thuis, dus ik eet haar eten sowieso nog en ik moet eerlijk zijn, ik neem ook altijd bakjes mee voor doordeweeks als ik op Papendal verblijf. Dan stop ik ze daar in de koelkast en warm ik het op als ik daar trek in heb na een pittige trainingsdag. 

Tot slot de grote vraag. Gaan we jou aan het werk zien op de Olympische Spelen in Tokio op de estafette en misschien ook op het koningsnummer de 100 meter? En anders wel in Parijs 2024 of Los Angeles 2028?

Er is wel een kans dat jullie me volgend jaar op de Olympische Spelen zien met het estafetteteam, mag ik hopen. In 2024 wil ik me ook individueel proberen te kwalificeren op de sprint en natuurlijk wil ik graag ook voor het nationale estafetteteam een aandeel leveren.