Anouk Vetter draait er niet omheen 
Maar de vraag is nu: wat speelt er zich werkelijk af in dat koppie van Anouk Vetter? Want er is overduidelijk meer aan de hand! In een eerlijk interview  geeft Anouk aan dat het al een tijdje speelt, dat ze er moeite mee heeft om haar focus op de wedstrijden te houden en dat de passie ontbreekt. Bovendien mist ze al een tijdje het plezier in haar sportbeoefening en kan ze niet meer genieten van de wedstrijdsport. Eigenlijk zijn de symptomen die Anouk beschrijft een fenomeen wat veel meer sporters ervaren die al zeer lang bezig zijn in de sport. We zien dat ook in andere sporten – voorbeelden zijn er genoeg – veelal sporten, waar atleten zelfs dagelijks twee keer per dag vele uren intensief met hun sport bezig zijn. Het lijkt erop dat hier sprake is van ‘sportverzadiging’. Topsporters beginnen veelal op zeer jonge leeftijd met hun sport, denk maar eens aan het turnen en zwemmen. Zo is Anouk ook op zeer jonge leeftijd als pupil met haar moeder (zij was een zeer goede speerwerpster)  en haar vader (hij was trainer bij AAC in Amsterdam) begonnen met atletiek, zij het spelenderwijs. Al op 12-jarige leeftijd wist Anouk dat ze topatlete wilde worden en keek op die leeftijd al vol bewondering naar de training en prestaties van de Nederlandse topmeerkampsters uit die tijd zoals: Karin Ruckstuhl, Jolanda Keyzer en Yvonne van Langen.

Professioneel bezig met atletiek
Vanaf 2015 is Anouk Vetter na haar afgebroken studie professioneel bezig met topatletiek met haar vader als coach. En dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Anouk werd onder de liefdevolle en deskundige leiding van haar vader in 2016, in Amsterdam, Europees kampioene op de zevenkamp. Hier werd haar lang gekoesterde droom bewaarheid, door de 6600 puntengrens op de zevenkamp te doorbreken. In deze zinderende zevenkamp scoorde ze met 6626 punten een nationaal record, wat tot dan in handen was van Dafne Schippers. Tijdens het WK atletiek in Londen, 2017, won Anouk zelfs een prachtige bronzen medaille op de zevenkamp  en schroefde haar eigen Nederlands record op tot 6636 punten. Maar al die prachtige resultaten werden vaak afgewisseld met blessureleed waardoor ze weer werd teruggeworpen in haar ontwikkeling. De belastbaarheid en blessuregevoeligheid van Anouk is jammer genoeg altijd al een probleem in haar sportieve ontwikkeling geweest. Dankzij een uiterst zorgvuldig uitgekiende trainingsopbouw wist haar vader dit probleem grotendeels te tackelen.  

Sport Burn-out 
De oud-Europese kampioene en bronzen medaille-winnares op de zevenkamp kan haar draai al een tijdje niet vinden. Het lijkt er sterk op, alsof er bij haar een ‘verzadiging’ in haar sportbeoefening is ingetreden. Ze kan er niet meer van genieten, zegt ze er zelf over. En zonder plezier en passie is het in de topsport vrijwel uitgesloten om tot prestaties te geraken! Eigenlijk is het niet zo verwonderlijk dat Anouk tijdens de WK meerkamp bij het kogelstoten, een onderdeel dat zij normaliter als geen ander technisch beheerst, zelfs 2 meter moest toegeven op haar beste prestatie! Zelf zei ze over haar matige prestatie op dit nummer, dat ze zich onmogelijk kon motiveren, zich soft voelde en de agressiviteit miste die nodig is voor dit explosieve nummer.
Ik ben geen sportpsycholoog, maar als je kijkt naar al de symptomen die Anouk Vetter benoemt, krijg je toch sterk de indruk dat we hier te maken met een sport burn-out. Het gaat in de (top)sporttraining o.a. om het samenspel tussen belasting en het herstel om zo tot optimale prestaties te komen. We dienen hier niet alleen te denken aan lichamelijk herstel, maar zeker zo belangrijk is het mentale herstel. Bij dit mentale aspect moet je er aan denken, dat de atleten de kans krijgen, om bij te komen van de immense prestatiedruk die de topsport veelal met zich meebrengt, het gaat om ‘fris’ en ‘gretig’ blijven. Gelukkig heeft Anouk Vetter met bondscoach Ronald Vetter haar gevoelens kunnen delen en is er begrip voor, zeker als vader! Het is nog zo’n 10 maanden tot de Olympische Spelen van Tokio en het is de vraag of Anouk snel genoeg haar plezier weer in de sport terug kan vinden. Belangrijk daarbij zal zijn een deskundige begeleiding en steun van familie en vrienden in een afleidende omgeving, die los staat van de atletieksport en prestatiedruk. Dat dit acceptatieproces tijd zal kosten weet ze zelf ook wel. Wij hopen in elk geval dat Anouk in staat is de weg en passie in haar sportbeoefening weer terug te vinden.