door Michel van Eijkelenburg

Wanneer en waardoor ben je in de atletiek terechtgekomen?
‘Doordat mijn ouders atletiekmensen in hart en nieren zijn ben ik al heel vroeg gaan meedoen. Rond mijn 7^e jaar ben ik met atletiek begonnen bij Attila. En al heel jong trainde ik met mijn vader een beetje op speerwerpen. Ik vond dat meteen leuk, en het ging al gauw best goed. Ik heb nooit andere sporten gedaan, behalve wat voetballen met vrienden.’

Wat was en is de invloed van je ouders op jouw sportbeoefening?
‘Ik vond atletiek meteen zo gaaf, het was echt mijn eigen keuze. Maar mijn ouders stimuleren me enorm door me te helpen bij alles wat ik doe. Ze vinden het leuk dat ik het zo tof vind, en ze gaan mee naar wedstrijden. Ze besteden tijd en aandacht aan mij, ze doen alles voor me. Maar ze leggen me daarbij geen druk op, de enige druk komt van mezelf doordat ik graag wil winnen.’

Wanneer deed je je eerste wedstrijden en wat vond je de leukste onderdelen?
‘Ik denk toen ik 8 of 9 was, gewoon indoormeerkampjes met sprinten, hoogspringen en kogelstoten. In het hoogspringen was ik altijd wel goed, en kogelstoten vond ik leuk. Ik was niet overal de beste in, maar wel gewoon goed. Wedstrijden doen vond ik meteen leuk, en ik wilde graag winnen.’

Waarom heb je voor speerwerpen gekozen?
‘Ik vond speerwerpen gewoon het leukste. Ik ben steeds meer op speer gaan trainen en werd er steeds beter in, en vanaf ongeveer mijn 12^e heb ik het hoogspringen laten vallen.’

Hoe verliep sindsdien jouw progressie?
‘Ik zou zeggen dat ik mezelf elk jaar wel verbeterd heb. Op mijn 13^e heb ik mijn eerste NK gedaan, en dat heb ik ook meteen gewonnen. Toen dacht ik ja, ik ben hier wel echt goed in en dit is wat ik wil gaan doen. Vanaf toen ben ik ook echt harder gaan trainen.’

Wat vind je zo mooi aan het speerwerpen?
Tristen wordt nu heel enthousiast: ‘Het gevoel tijdens een goede afworp. Tijdens de aanloop ben ik totaal geconcentreerd op wat ik moet doen en heb ik er nog geen gevoel bij. Maar als ik bij het loslaten van de speer het gevoel hebt van “ja, dit is een goeie”, en ik zie de speer vliegen, ja dat is een heerlijk en tof gevoel.’

Vind je het jammer dat je als speerwerper geen indoorseizoen hebt?
‘Nee, ik vind dat niet erg. In de winter kan ik lekker goed trainen zonder wedstrijddruk, en in de zomer komt dan de finetuning.’

Heb jij de ideale lichaamsbouw voor speerwerpen?
‘Nee, een goede lichaamsbouw kan heel verschillend zijn. Brede schouders zijn niet per se noodzakelijk, dat zie je bijvoorbeeld aan Thomas Röhler. Mijn lange armen helpen me natuurlijk wel. Ik ben nu 1,90m lang. Ik zal misschien nog 1 cm groeien maar meer niet, en dat hoeft ook zeker niet. De snelheid van de arm is uiteindelijk belangrijker.’

Wie zijn jouw trainers, en wat moet je nog verbeteren?
‘Mijn vader is mijn trainer. Later krijg ik misschien nog wel een andere trainer voor bepaalde trainingen. Ik moet nog een hoop verbeteren natuurlijk, maar we pakken het aan in kleine stapjes. Nu leggen we de focus meer op de impuls, daarna komt de plaatsing van het linker- en het rechterbeen voor de afworp. Als dit dan beter gaat gaan we weer letten op bijvoorbeeld de houding van de romp. Veel dingen hangen wel met elkaar samen: doordat je links-rechts contact niet snel genoeg is kom je bovenin ook niet uit. Het komt er eigenlijk op neer dat alles nog beter kan, maar dat we het stap voor stap aanpakken.’

Heb je het gevoel dat je als topsporter last hebt van de coronamaatregelen, en hoe dan?
‘Een beetje wel. Sommige wedstrijden zijn niet doorgegaan, zoals het NK van 2020. En de trainingsmogelijkheden zijn beperkt: trainen na een bepaalde tijd ’s avonds mag niet. Al kunnen we meestal wel alternatieven/oplossingen voor deze problemen vinden, zoals bijvoorbeeld eerder beginnen of bij huis in de tuin trainen.’

Hoe combineer je school en sport, en vergt dat veel discipline?
‘Dat gaat eigenlijk wel goed. Ik zit nu in 4 atheneum op het Beatrix College, en de school lijdt er zeker niet onder. Afgelopen jaren trainde ik 4 keer per week, maar sinds enkele maanden train ik 6 tot 7 keer per week, dat is een grote stap. Nu moet ik mijn tijd goed indelen tussen school, trainen en huiswerk maken. Ik houd minder vrije tijd over, en dat vergt echt wel discipline. Maar ik heb er een goede balans in. Binnenkort in januari heb ik op school mijn eerste toetsweek ooit, want tot en met de 3^e klas had ik nooit toetsweken. Dus ik ben nu wel, ik zou zeggen, een beetje gespannen. Maar ik verwacht dat het goed zal gaan.’